DE ARCHITECTUUR VAN DE PARTHENON TEMPEL
De architectuur van het Parthenon
Het Parthenon op de Akropolis is gebouwd in achthoekige Dorische stijl met Ionische architectonische kenmerken. De tempel werd gebouwd tijdens de Hoogklassieke periode, en wordt als architectonische sculptuur beschouwd als het hoogtepunt van de ontwikkeling van de Dorische orde. De Parthenon tempel werd gebouwd onder toezicht van de beeldhouwer Phidias door de architecten Callicrates en Ictinus in het midden van de 5e eeuw v. Chr. De werkzaamheden begonnen in 447 v.C. en het Parthenon was voltooid in 438. Tegelijkertijd ging de buitenversiering van de Parthenon-tempel door tot 432 v.Chr.
Voordat het huidige Parthenon werd gebouwd, aanbaden de inwoners van Athene een Ouder Parthenon. Dit Oudere Parthenon werd verwoest door de Perzen tijdens hun invasie in het Atheense gebied. Dat is een van de redenen waarom het Parthenon op de Akropolis van Athene werd gebouwd. Het Parthenon op de Akropolis was gewijd aan Athena Parthenos, de oude Griekse godin van de wijsheid, het handwerk en de oorlogsvoering. Het Parthenon werd door het Atheense Rijk gebruikt als gebedshuis en ook als schatkamer. In de eeuwen na de ineenstorting van de Griekse beschaving werd het Parthenon gebruikt als gebedshuis. De Ottomanen veranderden de tempel in een moskee, en de christenen veranderden het Parthenon in een kerk gewijd aan de Maagd Maria.
De originele Parthenon Tempel
Het huidige Parthenon verving het Pre-Parthenon, ook bekend als het Oudere Parthenon - de oudere tempel van Athena, die bij de Perzische invasie in 480 voor Christus werd verwoest. Het bestaan en de verwoesting van de oudere tempel van Athena waren bekend van Herodotus. Door de eeuwen heen heeft het Parthenon schade opgelopen. Zelfs met het verlies van het grootste deel van de architectuursculptuur van het Parthenon is het rechthoekige witmarmeren Parthenon intact gebleven. Het Parthenon bleef intact tot de 5e eeuw na Christus, toen de tempel werd omgebouwd tot een christelijke kerk en het kolossale beeld van Phidias werd verwijderd.
Wil je meer leren? Boek uw tour nu & krijg de beste prijs!
Geniet van de beste handgemaakte tours van Acropolis of koop de beste Acropolis skip de lijn tickets.
Binnenkant van het Parthenon
Het enige licht dat door de binnenkant van de tempel kwam was van de oostelijke Parthenon deur. Vanuit het westen komt men binnen in een kleinere vierkante kamer achter de cella. De westelijke en oostelijke uiteinden van de binnenkant van het Parthenongebouw worden elk door een portiek van zes zuilen omgeven. Het gebouw is 69,54 meter lang en 30,89 meter breed.
Athena Parthenos
In het Parthenon bevindt zich het beeld van de oude Griekse godin van de wijsheid, het handwerk en de oorlogsvoering Athena Parthenos. De door Phidias gebeeldhouwde figuur was uit hout gesneden en bedekt met ivoor en goud. Het beeld van Athena Parthenos stelt een volledig bewapende, krachtige vrouw voor die een schild van geitenleer draagt, een aegis genaamd. Athena hield een schild in haar linkerhand en een twee meter hoog beeld van de Griekse godin Nike. Dat illustreerde verschillende gevechtsscènes door de eeuwen heen. De figuur bestaat niet meer in de Parthenon tempel. Het stond in het Parthenon tot de 5e eeuw, toen het grotendeels verloren ging in een brand. Sommige bronnen beweren echter dat het Athena Parthenos beeld in de 10e eeuw naar Constantinopel werd overgebracht.
De Parthenon Cella
De kamer (cella) in de tempel die het aanbiddingsbeeld herbergde, kreeg in de 5e eeuw v. Chr. de naam 'huis van Parthenos' of het Parthenon. En vanaf de 4e eeuw v. Chr. kreeg het hele tempelgebouw de naam Parthenon. De zuilengangen omringen de cella van het Parthenon, waar het beeld van Athena Parthenos stond. De cella van het Parthenon is verdeeld in twee compartimenten. De zuilen met gecanneleerde schachten en geen basementen met eenvoudige kapitelen zijn van de Dorische orde, terwijl het gebeeldhouwde fries in laag reliëf tot de Ionische architectuur behoort.
Het fries en de metopen van het Parthenon
De beeldende decoraties van het Parthenon tonen de architectuur van het Parthenon in zorgvuldige harmonie. De metopen boven de buitenste zuilengalerij van de Parthenon tempel stellen een strijd voor tussen goden en reuzen in het oosten. Aan de zuidkant van het Parthenon is een strijd tussen Grieken en centauren afgebeeld. Een gevecht tussen Grieken en Amazones is afgebeeld aan de westkant, en die aan de noordkant van de tempel zijn bijna allemaal verloren. Het reliëffries rond de bovenkant van de cella van de Parthenon-muur toont de processie van burgers die de godin Athena eren. Het gehele werk is een wonder van helderheid en compositie, betoverd door bronzen accessoires en kleur.
Het fries in laag reliëf bevatte 92 metopen, 32 elk aan de noord- en zuidzijde en 14 elk aan de west- en oostzijde. De metopen van het Parthenon dateren uit de jaren 464-440 voor Christus. De metopen zijn voorbeelden van de strenge stijl in de anatomie van de hoofden van de figuren. Sommige bevinden zich in het British Museum, andere in het Acropolis Museum en één in het Louvre Museum.
De zuilen van het Parthenon
De Parthenon-tempel staat op een platform van drie treden, en is omgeven door zuilen die een hoofdgestel dragen. Rondom het Parthenon staan vijftig zuilen, acht aan de oost- en westzijde van het Parthenon en 17 aan de noord- en zuidzijde, die een rechthoekige binnenkamer, cella genaamd, omsluiten. In diameter zijn de hoekzuilen significanter dan de andere zuilen, en ze lopen iets taps toe om de Parthenon-tempel een symmetrisch uiterlijk te geven.
De restauratie van het Parthenon
De Griekse regering is in 1975 begonnen met de restauratie van het Parthenon op de Akropolis van Athene. Het Comité voor de instandhouding van de monumenten van de Akropolis, het archeologisch comité, werd in 1983 opgericht voor de planning, supervisie en leiding van de restauratiewerkzaamheden aan het Parthenon op de Akropolis. Het restauratieproject van het Parthenon omvat oppervlakteconserveringswerkzaamheden aan de Parthenon-tempel, anastylose ingrepen en structurele restauratie, oppervlakteconserveringswerkzaamheden, een educatief programma, uitgebreide documentatieprocedures.
Elk artefact dat nog op de site aanwezig was, werd gedocumenteerd en de oorspronkelijke plaats ervan werd bepaald met behulp van een computermodel. Een kraan werd geïnstalleerd om de marmeren blokken van het Parthenon te verplaatsen. Elk stuk marmer werd teruggebracht op zijn oorspronkelijke plaats, en de gaten werden opgevuld met nieuw marmer, dat de oude Atheners gebruikten. Het project duurde meer dan 40 jaar, en er werd besloten dat het Parthenon niet in zijn oorspronkelijke glorie zal worden hersteld. De Parthenon-tempel zal blijven staan als een gedeeltelijke ruïne met de ontwerpelementen en artefacten die zijn decadente glorie weerspiegelen.